 |
| Kamp Alanı
Sonbaharın dökülen yaprakları önümüze serilirken, gözlerden uzak ve doğayla iç içe bir kamp yapmayalı uzun zaman olmuştu. İstanbul’daki arkadaşların Hacıllı teklifini reddemedim. İstanbul’da yaşadığım dönemde birkaç kez gitmiş olsam da sayılı rotaların birçoğu çıkılmayı bekliyordu.
Hafta sonu yaklaşık sekiz kişilik bir grupla, yeşilin solmaya başladığı turuncu rengin etrafı sardığı Şile-Hacıllı köyünün biraz ilerisindeki kaya bloklarının altındaydık. Akan derenin sesi sanki ruhu dinlendiren bir meditasyon gibi.
|
 |
| Aylin Sağdaki ısınma rotalarından birinde |
Havanın erken kararmasıyla kamp ateşini yakıp köfte ve tavukları pişirmeye başlıyoruz, birer kadeh şarap ise tadımlık. Hava serin ama muhabbet de koyu. İlerleyen saatlerde yorgun bedenler sıcacık uyku tulumunda dinlenmeye çekiliyor. Sessiz, sakin ve huzurlu bir bölge Hacıllı.
 |
| Ateş başı keyif |
Ertesi gün kahvaltıyı hızlıca yaparak, dereden 20 dakikalık yürüyüşle şelaleye varıyoruz. Yağışlar başlamadığı için şelale kuru. Hemen yan tarafta 8 metrelik ip hattıyla döşeli mağaranın girişine tırmanıp cep telefonu ışığıyla keşfe çıkıyor birkaç kişi. Fazla vakit kaybetmeden kampa dönüp tırmanış hazırlığı yapıyoruz. Akan suyun kenarından yapılan sabah yürüyüşü açıyor bedenlerimizi. Aylin’le birkaç ısınma hareketleri de yaparak tırmanışa geçiyoruz.
 |
| Övgün kuruyan şelalenin altındaki oyukta |
Bugünü çok verimli geçiremesek de birkaç rota tırmanıyoruz. Selim makine gibi, dün ekspresleri taktığı rotayı temizliyor. Övgün ise VIII+/IX-‘leri çıkıyor. Ersin,Burak ve ben de VIII derecelik rotayı çıkıyoruz. Sağdaki VIII+/IX-‘lik rotadan neredeyse bir bavul büyüklüğünde bir blok iniyor. Şanslıyız ki kimseye bir şey olmadı. Hacıllı’daki rotalar çok çıkılmadığı için bazı rotalarda dikkatli olmak gerekli.
 |
| Burak VIII+/IX- 'lik rotayı tırmanırken |
Kötü haber tırmanırken geliyor, Van’da 7.2 şiddetinde bir deprem olmuş. Tüylerimiz ürperse de çaresizlik içinde üzülüyoruz. Daha 4-5 gün öncesinde de şehit haberleriyle sarsılmıştık. Sanki kara bulutlar ülkenin üzerini sarmış gibi. Ama güçlü olmak gerek.
 |
| Kayalardan kamp alanının görüntüsü |
Avec Le Temps
Zamanla,
Geçer, her şey geçip gider, zamanla
Unuturuz yüzü ve sesi unuturuz
Kalp daha da yenilince, gitmek dert olmaz
Aramak daha uzağı, peşini bırakmak gerekir
ve bu çok iyidir
Zamanla
Geçer, her şey geçip gider, zamanla,
Taptığımız öteki, yağmur altında aradığımız
Bir bakışının etrafında köle olduğumuz öteki
Arasında satırların, kelimelerin
Ve altında, bu gece çekip gidecek boyalı bir yeminin
Her şey görünmez olur, zamanla
Zamanla Geçer, her şey geçip gider zamanla
En güzel anılar gibi, dilinden düşmeyenlerden birisidir
Galeri Farfouille’de, ölüler kısmında
Cumartesi gecesi şefkat alıp başını
yapayalnız gittiğinde
Zamanla
Geçer, her şey geçip gider zamanla
Bir rom için, bir hiç için inandığımız öteki
Rüzgar ve mücevherler verdiğimiz öteki
Birkaç aşağılık şey uğruna ruhunu satan için
Neyin karşısında çabalıyordu, çabalayan köpekler gibi
Geçer, her şey iyi olur zamanla
Zamanla
Geçer, her şey geçip gider zamanla
Unuturuz tutkuları ve sesleri unuturuz
Size yoksul insanların sözcüklerini en düşük
sesle söyleyenleri
Fazla gecikmeyen, her şeyden önemlisi fark
Etmeyen soğuğu
Zamanla
Geçer, her şey geçip gider zamanla
Ve çatlamak üzere olan atlar gibi beyazlamış
hissederiz
Ve kaderin yatağında buz tutmuş gibi
hissederiz
Ve belki yapayalnız ama kederli hissederiz
Ve kayıp yıllarla yanıldığımızı hissederiz
Demek ki gerçekten
Sevilmeyiz artık, zamanla…
 |
| Rotalara giderken geçilen ağaçlık alan |
1- V+
2- VI-
3- VIII-
4- IX
5- Proje
6- VIII+/IX-
7- VIII+/IX-
8- VIII-
9- ?
10- ?
11- IX+/X-
12- VIII
13- V+
14- VI-
15- VI+
16- V-
17- IV+
Erkin Çakmak - Ekim 2011
 |
| Sabah Yogası |
